Voordat we naar Cathedral Range toe konden gaan moesten we wat matig weer overbruggen. We hebben besloten om naar Walhalla toe te gaan. Walhalla is een oud stadje uit de tijd van de Gold Rush. En dat was best aardig. Een paar oude gebouwtjes, een wandeling en een stukje met een historische trein. Wel een frisse en bewolkte dag. En daarna naar onze camping bij de Cathedral Range. En precies daar scheen de zon weer. Maar ook een harde wind, wat wel een ding blijkt te zijn hier in Victoria.

De Cathedral Range is een vrij onbekend gebied ten noord-oosten van Melbourne. Het is niet erg hoog, 900 meter, maar je kunt er wel een geweldige ‘wandeling’ maken. Eerst door een bos, waar we nog een walibi zagen, naar een pas toe. En daar begon het echte werk, een scramble naar de top. Heel mooi en heel ‘exposed’. Het was ook schitterend weer, frisjes, maar onbewolkt. Na een uurtje genieten op de top via een alternatieve route teruggegaan. Het was meer een route dan een pad en ging via de graat. Een mooie afsluiting.

De dag erna naar Phillip Island gegaan, met korte tussenstop in Melbourne. Hier wilden we wat street art bekijken. Dat kon via een wandeling door de stad van 2 uurtjes. Onderweg ook nog een lekkere Italiaanse Arancino gegeten.

Op Phillip Island kun je een enorme kolonie Little Penguins bezoeken. Ze komen net na zonsondergang aan land. Het is zo’n koddig gezicht. Als ze uit de zee komen staan ze eerst een beetje te kijken of het wel veilig is. En dan beginnen ze te lopen, of beter gezegd te waggelen, naar hun hol. De ene loopt langzaam, de andere rent. Eentje moet stoppen want heeft jeuk, en daar botst een ander weer tegen aan. Achter het strand lopen ze allemaal over hetzelfde paadje en slaan ze her en der af. Je hoort hun voetjes! Tip, tip, tip. De kuikens staan bij het hol op mam of pap te wachten, maar bedelen bij elke passerende pinguïn om voedsel. Krijgen ze natuurlijk niet.

Dit was echt ontzettend leuk om te zien. We waanden ons echt in het Walhalla!