Vandaag onze eerste echte dag dat we alleen over onverharde wegen gaan rijden. Eerst naar Wadi Tiwi. Een wadi is een rivier. Vaak staan ze droog in dit soort landen, maar in Oman staat er toch nog wel wat water in de wadi’s.

Wadi Tiwi is te bereiken via een extreem steil en smal weggetje. Zo steil had ik het niet eerder meegemaakt. En we kwamen ook nog een tegenligger tegen! Aan het einde van het weggetje in een dorpje de auto geparkeerd en daarna tussen de palmbomen naar beneden gelopen totdat we water en zelfs een waterval zagen. En dat is best heel apart, zoveel water en zoveel groen in een land waar de kleur bruin toch echt wel overheerst.

Het idee was om de wadi een stukje stroomopwaarts te volgen, maar dat bleek onmogelijk. Het waren allemaal grote rotsblokken, waar geen weg tussendoor te vinden was. Uiteindelijk zijn we wel een stukje stroomafwaarts kunnen komen, maar het was ingewikkeld. Na twee en een half uur gestopt, want we moesten ook nog een stuk rijden vandaag.

Nadat we dat steile weggetje weer naar beneden hadden gereden, hebben we wat gegeten en zijn we aan de doorkruising van de Eastern Hajar begonnen. De weg ging gelijk loodrecht omhoog en voor we het wisten zaten we op 1000 meter. Het was super om in de bergen te zijn, een stuk koeler dan daar beneden. Het idee is om dit volledig onverharde stuk in 2 dagen te rijden en via een andere onverharde doorsteek weer terug naar de kust te rijden.

Onderweg kamperen we. Vandaag dus ook. Om kwart voor 5 een plekje bovenop een berg gevonden. Tentje opgezet en even gebabbeld met een herder uit de buurt die op blote voeten liep en zich afvroeg of hij mijn Teva’s niet mocht hebben. Kampvuur maken was geen succes. Het lijkt zo gemakkelijk, maar het fikt gewoon niet. Om half 7, het was inmiddels donker, dhal (linzen op zijn Indiaas) gekookt en met chapati gegeten. Best te doen. En nu vroeg naar bed want er is niks te doen hier. Voordeel is dat we morgen met zonsopgang, 6 uur, uit de veren kunnen.

Het werd iets eerder, 05.45. Snel alles afgebroken, koffie gezet en een chapati met jam gegeten. Een paar locals kwamen nog even poolshoogte nemen. Daarna op weg naar een uitzichtpunt boven de bovenloop van de Tiwi. Nou, dat was weer zo’n super steil weggetje, en super smal. En er zaten ook nog haarspeldbochten in. Erg spannend allemaal.

Bij het uitzichtpunt weer omgekeerd en verder gereden door een prachtig landschap. Ergens een andere zandweg ingedraaid om de zogenaamde bee hive tombs te bezoeken. Dat zijn oude graven van 2000 v.Chr. En zoals jullie begrijpen zien ze eruit als bijenkorven.

En daarna doorgehobbeld totdat we weer asfalt zagen. Na de lunch en benzine naar de Wadi Tool gereden en onze tent naast de rivier gezet. En voor morgen maar eens een hotelletje geboekt.